Trwający weekend dostarczył wielu ekstremalnych emocji związanych z pogodą. Po piątkowej nocy, w trakcie której przez Polskę przetaczały się liczne burze, wczoraj (a w zasadzie dzisiaj) nie liczyłam już na powtórkę. Spodziewałam się, że przemieszczający się z południowego zachodu front burzowy osłabi się i nie dotrze do Warszawy. Dynamiczna pogoda ma jednak to do siebie, że potrafi zaskoczyć. Burza nie tylko do stolicy dotarła, ale miała potężną moc. Wytworzyła ogromną ilość doziemnych wyładowań, przyniosła ze sobą silne opady deszczu i mocny wiatr.
Tym razem nie mogłam jej fotografować ze swojego balkonu, ani sprzed bloku - ściana deszczu zniechęciła mnie skutecznie do wychodzenia na zewnątrz. Znalazłam natomiast doskonałe miejsce do zdjęć w bloku, w którym mieszkam, pomiędzy ósmym piętrem a wejściem na dach. Zdjęcia robiłam tym razem przez szybę, ale nie przeszkadzały mi żadne światła, więc nie miało to większego znaczenia. Miałam za to szerszy kadr, niż gdybym fotografowała ze swojego balkonu, a przy okazji znajdujący się naprzeciwko blok nie zasłaniał mi tak mocno widoku.
Poniższe zdjęcie złożone jest z kilku kadrów i pokazuje zarejestrowane w ciągu mniej więcej dziesięciu minut wyładowania atmosferyczne. Przyznacie, że widok miałam całkiem niezły.
Kilku naprawdę ładnych piorunów niestety się udało mi się uchwycić, bo natura bywa "złośliwa" i pojawiały się akurat w przerwie pomiędzy kolejnymi naświetleniami, a część zwyczajnie nie zmieściła się w kadrze. Ogólnie jednak jestem zadowolona z zebranego materiału, biorąc pod uwagę, że nie jestem osobą zmotoryzowaną i nie mam możliwości pościgu za burzami. Tym razem jednak to burze dotarły do mnie.
Miejsce obserwacji: Warszawa, Kabaty
Sprzęt:
- aparat Canon EOS 500D
- obiektyw Tamron 18-250 mm
Ustawienia aparatu:
- przysłona f/8-9
- czas ekspozycji 15-30 s
- ISO 100-800
